ఏ పూలతో సూర్యుని ఆరాదించాలి

 

లోకంలోని చీకట్లను పారద్రోలుతూ వెలుగులు పంచే సూర్యుడిని ప్రత్యక్ష నారాయణుడుగా భావించి ఆరాధించడమనేది ప్రాచీనకాలం నుంచి వుంది. ఇంద్రాది దేవతలు ... మహర్షులు సూర్యుడికి నమస్కరించుకున్న తరువాతనే తమ దైనందిన కార్యక్రమాలు ఆరంభిస్తూ వుంటారు. ప్రకృతిని ప్రభావితం చేస్తూ ఆ ప్రకృతి ద్వారా జీవరాశికి కావలసిన ఆహారాన్ని అందించేది సూర్యుడే కనుక, ప్రాచీన కాలంలో అందరూ సూర్యుడిని ఆరాధించేవారు. సూర్యుడికి కౄఎతజ్ఞతలు చెప్పుకోవడమన్నట్టుగా ప్రత్యేక పూజలు నిర్వహిస్తూ సంబరాలు జరుపుకునే వారు. ఆహారాన్ని ... ఆరోగ్యాన్ని అందించే దైవంగా ఆయన మానవాళిని ఎంతగానో ప్రభావితం చేశాడు.

దోష నివారకుడు సూర్యుడు:
అందువల్లనే ఈనాటికీ ఉదయాన్నే స్నానంచేసి సూర్యుడికి అర్ఘ్యం సమర్పించి నమస్కరించేవాళ్లు ఎంతోమంది కనిపిస్తుంటారు. సూర్యుడికి నమస్కరించడం వలన అనేక దోషాలు తొలగిపోతాయనీ ... పుణ్యఫలాలు చేకూరతాయనేది ఆధ్యాత్మిక గ్రంధాలలో కనిపిస్తుంది. అలాంటి సూర్యభగవానుడి పూజలో కొన్ని రకాల పూలు విశిష్టమైన స్థానాన్ని కలిగి వున్నాయి.సూర్యుడికి అత్యంత ప్రీతికరమైన ఆ పూలతో అర్చించడం వలన ఆయన అనుగ్రహం కలుగుతుందట. గులాబీలు .. జాజులు .. పొగడలు .. పొన్నాగలు .. తామరలు .. సంపెంగలు .. గన్నేరులు .. మందారాలు సూర్యభగవానుడి పూజలో విశేషమైనటువంటి స్థానాన్ని సంతరించుకుని కనిపిస్తుంటాయి. ఈ పూలతో సూర్యుడిని పూజించడం వలన ఆయన సంతృప్తి చెందుతాడనీ, ఆయన అనుగ్రహంతో విశేషమైన పుణ్యఫలాలు లభిస్తాయని చెప్పబడుతోంది.

అర్ఘ్యం వదిలి నమస్కారం:
సూర్య భగవానుడికి దోసిటతో అర్ఘ్యం వదిలి ఓ నమస్కారం సమర్పిస్తే సంతృప్తి చెందుతాడు. ఒకవేళ ఆ స్వామిని పువ్వులతో పూజించాలనుకుంటే, ఆయనకి ఇష్టమైన పువ్వులతో పూజించి అనుగ్రహం పొందవచ్చు. ఆ పువ్వులు ఏంటంటే మందారాలు, సంపెంగలు, పున్నాగ పుష్పాలు, గన్నేరులు, తామర, జాజులు, గులాబీలు, నాగకేసారాలు, మొల్లలు, మొగలి పూలు, మోదుగలు, విష్ణు తులసి, కృష్ణ్ణ తులసి సూర్య భగవానుడుకి అత్యంత ప్రీతికరమైనవి. ఇక ముళ్ళతో కూడిన పూలు, సువాసన లేని పూలు, నల్ల ఉమ్మెత్త పూలు, గురివింద పూలు సూర్యుడి పూజకు పనికి రావని పండితులు అంటున్నారు.

ఇది మనుష్యులు మాత్రమే చేయగలిగినటువంటి గొప్ప విశేషం.

కీటాః పతంగాః మశకాశ్చ వృక్షాః
జలే స్థలే యే నివసంతి జీవాః!
దృష్ట్వా ప్రదీపం నచ జన్మ భాగినః
భవంతి టైం శ్వవచాహి విప్రాః!!

Keetah patangaah masakaascha vrikshaah
Jale stthale ye nivasanti jeevaah;
Drshtvaa pradeepam nacha janmabhaaginah
Bhavanti nityam svapachaahi vipraah.

వెలిగించి దీప శిఖలో దామోదరుణ్ణి కానీ, త్రయంబకుడిని కానీ ఆవాహన చేసి పసుపో, కుంకుమో, అక్షతలో వేయాలి. అది కార్తీక దీపం దానికి నమస్కారం చేయాలి. ఆరోజు దీపం చాలా గొప్పది. ఆ దీపపు వెలుతురు మనమీద పడినా చాలు. కీటాశ్చ - పురుగులు; మశకాశ్చ - దోమలు, ఈగలు మొదలైనవి, అంతే కాదు చెరువు ఉంది అనుకోండి అందులో రకరకాలైన పురుగులు ఉంటాయి. అవి జ్యోతి చూడగానే ఎగిరి వస్తాయి. నీటిలో ఉన్న పురుగులు, భూమిమ ఉన్నటువంటి పురుగులు ఇవన్నీ దీపం ఎక్కడ ఉందో అక్కడికి వచ్చేస్తాయి. ఇవన్నీ కూడా ఈ దీపం వెలుతురు ఎంత దూరం పడుతోందో ఈ దీపాన్ని ఏవేవి చూస్తున్నాయో ఆఖరికి చెట్లు కూడా అవన్నీ కూడా భగవంతుణ్ణి పొందుగాక! వాటికి ఉత్తరోత్తర జన్మలు తగ్గిపోవుగాక! అవి తొందరలో మనుష్య జన్మ పొంది ఈశ్వరుని అనుగ్రహాన్ని పొంది ఈశ్వర కర్మానుష్ఠానము చేసి భగవంతుణ్ణి చేరుగాక! అని శ్లోకం చెప్పి దీపం వెలిగించి నమస్కరిస్తారు. ఇది మనుష్యులు మాత్రమే చేయగలిగినటువంటి గొప్ప విశేషం. దీపపు కాంతి పడితేనే అవి అంత గొప్ప ప్రయోజనాన్ని పొందితే ఇక ఆ దీపం పెట్టిన వాడు ఎంత ప్రయోజనాన్ని పొందాలి?

నాగ దోష నివారణ,శీఘ్రముగా కళ్యాణం,సంతానం కలుగుటకు

సర్ప సూక్తమ్(రాహు కేతు అనుగ్రహ ప్రీత్యర్ధం ,నాగ దోష నివారణ,శీఘ్రముగా కళ్యాణం,సంతానం కలుగుటకు)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

బ్రహ్మ లోకేషు యే సర్పాః శేషనాగ పురోగమాః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా ఇంద్ర లోకేషు యేసర్పాః వాసుకీ ప్రముఖాదయః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా కౌద్ర వేయాశ్చ యేసర్పాః మాతృభక్తి పరాయణః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా ఇంద్ర లోకేషు యేసర్పాః తక్షక్షా ప్రముఖాదయః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా సత్య లోకేషు యేసర్పాః వాసుకి నా నురక్షితాః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా మలయే చైవ యేసర్పాః కర్కోటక ప్రముఖాదయః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా పృథివ్యాం చైవ యేసర్పః యే సాకేత నివాసినః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా గ్రామే యదివారణ్యే యే సర్పాః ప్రచరన్తిచ నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా సముద్ర తీరే యే సర్పాః యే సర్పా జలవాసినః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా రసాతలేషు యే సర్పాః అనంతాది మహాబలాః నమేస్తు తేభ్యః సర్వేభ్యః సుప్రీతాః మమ సర్వదా ఓం తత్ సత్

శ్రీ శివరక్షా స్తోత్రం - అభయంకర కవచము.

ఓం అస్యశ్రీ శివరక్షాస్తోత్ర మహామంత్రస్య
యాజ్ఞ వల్క్య ఋషిః శ్రీ సదాశివో అనుష్టుప్ ఛందః
శ్రీ సదాశివ ప్రీత్యర్ధే శ్రీ శివరక్షా స్తోత్ర జపే వినియోగః

చరితం దేవదేవస్య మహాదేవస్య పావనం
అపారం పరమామోదం మహాదేవస్య పావనం

గౌరీ వినాయకోపేతం పంచవక్త్రం త్రినేత్రకమ్
శివం ధ్యాత్వా దశభుజం శివరక్షాం పఠేన్నరః

ఓం నమశ్శివాయ  ఓం నమశ్శివాయ

గంగాధర శ్శిరః పాతు ఫాల మర్ధేందు శేఖరః
నయనే మదన ద్వంసీ కర్ణో సర్ప విభూషణః

ఘ్రాణం పాతు పురారాతిః ముఖం పాతు జగత్పతిః
జిహ్వం వాగీశ్వరః పాతు కంధరాం శశికంధరః

ఓం నమశ్శివాయ  ఓం నమశ్శివాయ

శ్రీ కంఠః పాతుమే కంఠం స్కందౌ విస్వదురంధరః
భుజౌ భూభార సంహర్తా కరౌ పాతు పినాకి ధృత్

హృదయం శంకరః పాతు జఠరం గిరిజాపతిః
నాభిం మృత్యుంజయః పాతు కటీవ్యాఘ్ర్యా జినాంబరః

ఓం నమశ్శివాయ  ఓం నమశ్శివాయ  

సక్ధినీ పాతు దీనార్తః శరణాగత వత్సలః
ఊరూ మహేశ్వరః పాతు జానునీ జగదీశ్వరః

జంఘే పాతు జగత్కర్తా గుల్భౌ పాతు గణాధిపః
చరణౌ కరుణాసింధుః సర్వాంగాని సదాశివః

  ఓం నమశ్శివాయ  ఓం నమశ్శివాయ

ఏతాం శివ బలోపేతాం రక్షాం యః సుకృతీ పఠేత్
స భుక్త్వా సకలాన్ కామాన్ శివ సాయుజ్య మాప్నుయాత్
గ్రహ భూత పిశాచాద్యా స్త్రైలోక్యే విచరంతి యే
దురా దాశుః పలాయంతే శివనామాభి రక్షణాత్

   ఓం నమశ్శివాయ  ఓం నమశ్శివాయ

అభయంకర నామేదం కవచం పార్వతీపతేః
భక్త్యా భిభర్తి యః కంఠే తస్య వశ్యం జగత్త్రయమ్
ఇమం నారాయణః స్వప్నే శివరక్షాం యథా దిశత్
ప్రాతరుత్ధాయ యోగీంద్రో యాజ్ఞవల్క్యః తథాలిఖత్
ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః

ఫలం : సకలేష్టసిద్ధి జగద్వశ్యము మొ
శ్రీ యాజ్ఞవల్కౄవిరచితమ్

శతమానం భవతి శతాయుః పురుషః

యస్మిన్ విన్యస్య భారం విజయిని జగతాం జఙ్గమస్థావరాణాం
లక్ష్మీనారాయణాఖ్యం మిథునమనుభవత్యత్యుదారాన్ విహారాన్|
ఆరోగ్యం భూతిమాయుః కృతమిహ బహునా యద్యదాస్థపదం వః
తత్తత్సద్యః సమస్తం దిశతు స పురుషో దివ్య హేత్యక్షవర్తీ||

శతమానం భవతి శతాయుః పురుషః శ్శతేంధ్రియ ఆయుఃశ్శేవేంద్రియే ప్రతితిష్ఠతి.

వాగ్దేవీ అనుగ్రహ సిద్దిరస్తు

శ్రీశైల శిఖరం దృష్ట్వా పునర్జన్మ నవిద్యతీ

"శ్రీశైల శిఖరం దృష్ట్వా పునర్జన్మ నవిద్యతీ"

అదిగదిగో శ్రీశైలము
భక్తుల ముక్తి రసాలము
శివదేవుని స్థిరవిలాసము
భూలోకాన కైలాసము...

గిరిమల్లిక చిరునవ్వుల పువ్వుల
పూజించే పరమేశ్వరుడు
భ్రమరాంభిక పలువిధముల పదముల
సేవించే శివశంకరుడు
చల్లగ భక్తుల నెల్లర బ్రోవగ
మల్లీశ్వరుడై వెలసిన చోటు...

నీలకంఠ నాతలపై నిలచీ
కలియుగమును కాపాడుమని
శైలనాయకుడు శివశివ శివ యని
చిరకాలము తా వేడెనని
భక్త సులభుడా ఫాలలోచనుడు
భ్రమరా విభుడై భాసిలెనట యిట...

పాపనాశనము శాపమోచనము
శ్రీశైలేశుని దరిశనము
సౌఖ్యప్రదము,సర్వత్ర శుభదము
గిరిమల్లేశారాధనము
నిరతపావనము నిత్యమోహవము
మల్లికార్జునుని మంత్రధ్యానము..

ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ ! ఈ మంత్రం ఎందుకు జపించాలి?

ఇప్పటికి సరిగ్గా 1500 సంవత్సరాల క్రితం సంఘటన.

ఒక ముసలివాడు ”ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ” అనే మంత్రాన్ని వల్లెవేస్తూ గంగానది తీరంలో నడుస్తున్నాడు. చేతిలో జపమాల మెడలో రుద్రాక్ష హారం ధరించాడు. ఈ నమో భగవతే వాసుదేవాయ” అనే మంత్రం చదవడం వలన ఆ తరంగాలు కలిపురుషుడు ని తాకాయి. ఎక్కడి నుండి వస్తున్నది ”ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ” అనే మంత్ర శబ్దం అని చుట్టూ పరికించాడు. గంగానది తీరంలో ఒక బక్కచిక్కిన ముదుసలి ”ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ” అనే నామాన్ని జపించడం చూసి ఆ మంత్ర జపాన్ని ఆపాలని ఆ ముసలివాడి దగ్గరికి వెళ్లి పట్టుకోబోయాడు. అయన మీద చేయి వేసిన వెంటనే ఎగిరి అర యోజన దూరం లో పడ్డాడు. కొంతసేపు ఏమి జరిగిందో తెలియక చూస్తే ఆ ముసలివాడు ముందు ఎక్కడో ”ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ” అనే మంత్రాన్ని జపిస్తూ వెళ్తున్నాడు. ఎలాగైనా పట్టుకుని నామజపాన్ని ఆపాలని దగ్గరికి వెళ్ళాడు. పట్టుకోబోతే ఈసారి యోజనం దూరంలో పడ్డాడు. ఆ దెబ్బకి కలిపురుషుడు గజగజ ఒణికిపోయాడు. చూస్తే బక్కచిక్కి ఉన్నాడు. గట్టిగా గాలి వస్తే ఎగిరేలా ఉన్నాడు. కాని పట్టుకుందామంటే నేను ఎక్కడో పడుతున్నాను.

ఒకవేళ నాశక్తి సన్నగిల్లిందా? కలియుగం ఆరంభంలో కృష్ణుడు వలన నా రాక ఆలస్యం అయింది. ఇదేమైన శ్రీకృష్ణుడి మాయా ప్రభావమా? అసలు ఇంతకీ ఆ ముసలివాడు ఎవ్వడు. శివుడా? విష్ణువా? అనుకుంటూ ఉండగా అటుగా వెళ్తున్న ”వేదవ్యాసుడు” కనిపించాడు. కలి వెంటనే వ్యాసుడు దగ్గరికి వెళ్లి మహానుభావ సమయానికి వచ్చావు. నా సందేహాన్ని నివృత్తి చేయండి. అన్నాడు. వ్యాసుడు నవ్వి. ఇది నీరాజ్యం. ఈకలికాలం నీది. నీకు సందేహమా?
ఏ ఇద్దరుని సక్రమంగా ఉండనివ్వవు. ఎవరైనా కలిసున్నారంటే కళ్ళలో నిప్పులు పోసుకుంటావు. ఇలాంటి నీకు నా అవసరం ఏముంది? ఇంతకి నువ్వు కుశలమే కదా!

కుశలమే! నారాజ్యంలో నేను కాక నువ్వు పాలించవు. కదా! అదిగో ఆ దూరంగా వెళ్తున్నాడే ఆ ముసలివాడు ఎవరు? ఆయన్ని పట్టుకోబోతే నా బలం సరిపోవడం లేదు. ఇదసలు నా రాజ్యమేనా? లేక మీరందరూ కలిసి నన్ను మాయ చేస్తున్నారా? చెప్పండి అని వేడుకున్నాడు. వేదవ్యాసుడు నవ్వి, ఓహో అదా నీ సందేహం. అయన పరమ విష్ణు భక్తుడు. అయన జపించే నామం వలన విష్ణు శక్తి ఉత్పన్నమై నిన్ను దగ్గరికి రానివ్వదు. పట్టుకోవాలని ప్రయత్నించవా! విష్ణువు నిన్ను నాశనం చేసి కలియుగాన్నే లేకుండా చేస్తాడు. త్రికరణ శుద్దిగా నిత్యం ” ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ” అనే నామాన్ని ఎవరు పఠిస్తూ ఉంటారో వారిని నువ్వు కనీసం తాకనుకూడా తాకలేవు. కనుక ”ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ” ఈ మంత్రాన్ని ప్రజలు పట్టుకునే లోపే నువ్వు పట్టుకో. లేదంటే నీ రాజ్యంలో నువ్వు ఉండలేవు. అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.
ఇంతటి మహత్తరమైన ఈ మంత్రాన్ని నిత్యం జపించండి.

ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ
ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ
ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ
ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ
ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ

హనుమాన్ ద్వాదశ స్తోత్రం

హనుమానంజనాసూనుర్వాయుపుత్రో మహాబలః,

రామేష్టః ఫల్గునసఖః పింగాక్షో మితవిక్రమః.

ఉదధిక్రమణశ్చైవ సీతాశోకవినాశనః,

లక్ష్మణప్రాణదాతా చ దశగ్రీవస్య దర్పహా.

ద్వాదశైతాని నామాని కపీంద్రస్య మహాత్మనః

స్వాపకాలే పఠేన్నిత్యం,యాత్రాకాలే విశేషతః

తస్య మృత్యుభయం నాస్తి సర్వత్ర విజయీ భవేత్.

        🌿   ...శుభోదయం...   🌿

మహా కాలభైరవ స్తోత్రం

యమ్ యమ్ యమ్ యక్ష రూపం దశ దిశి విదితం భూమి కంపాయమానం
సం సం సం సంహార మూర్తిం శిర ముకుట జటా శేఖరం చంద్ర  బింబం
డం డం  డం  దీర్ఘ  కాయం  వికృత  నఖ  ముఖం  జోర్ధ్వరోమం  కరాలం .

పం పం  పం  పాప  నాశం   ప్రనమత  సతతం  భైరవం  క్షెత్రపాలమ్
రమ్ రమ్ రమ్ రక్త వర్ణం, కటికటి తతనం తీక్ష్ణ  ధన్ స్ట్రా కరాలం!
ఘం  ఘం  ఘం  ఘోష ఘోషం ఘ ఘ  ఘ ఘ  ఘటితం  ఘర్జరం ఘోర నాదం !
కమ్ కమ్ కమ్ కాల పాశం దృక దృక ద్రుకితం జ్వాలితం కామదాహం !

తం తం తం దివ్య దేహం, ప్రనమత సతతం భైరవం క్షెత్రపాలమ్.
లం లం  లం  లం  వదంతం   ల  ల  ల  ల  లలితం  దీర్ఘ  జిహ్వాః  కరాలం !
ధుం  ధుం  ధుం  ధూమ్ర  వర్ణం  స్పుట  వికట  ముఖం  భాస్కరం  భీమరూపం,
రుం  రుం  రుం  రున్డమాలం, రవితమ నియతం  తామ్ర నేత్రం  కరాలమ్ !

నం నం  నం  నగ్నభూషం,  ప్రనమత  సతతం  భైరవం  క్షెత్రపాలమ్  !!!
వమ్ వమ్ వమ్ వాయువేగం  నటజన సదయం  బ్రహ్మ  సారం  పరంతం
ఖం  ఖం ఖం ఖడ్గ  హస్తం  త్రిభువన  విలయం  భాస్కరం  భీమ  రూపం
ఛమ్ ఛమ్ ఛమ్  చలిత్వా  చల చల  చలితా  చాలితం భూమి  చక్రం

మం మం  మం మాయి రూపం  ప్రనమత సతతం  భైరవం  క్షేత్ర  పాలం!
శం  శం  శం  శంఖ  హస్తం , శసికర ధవళం , మోక్ష సంపూర్ణ  తేజం !
మం  మం  మం  మం  మహంతం, కుల  మకుల కులం  మంత్ర గుప్తం  సునిత్యం !
యమ్ యమ్  యమ్  భూతనాధం, కిలి  కిలి  కిలితం  బాలకేలి  ప్రధానం,

అమ్ అమ్  అమ్  అంతరిక్షం, ప్రనమత సతతం  భైరవం  క్షేత్ర  పాలం!!!
ఖం  ఖం  ఖం  ఖడ్గ  భేదం, విష మమృత  మయం కాల  కాలం  కరాలం!
క్షం  క్షం  క్షం  క్షిప్ర   వేగం, దహ దహ  దహనం, తప్త  సందీప్య  మానం,
హౌం  హౌం  హౌంకార  నాదం, ప్రకటిత  గహనం  గర్జితై  భూమి  కంపం,

వమ్  వమ్  వమ్  వాల లీలం , ప్రనమత సతతం  భైరవం  క్షేత్ర  పాలం!!!
సం సం  సం  సిద్ధి  యోగం, సకల  గుణ  మఖం, దేవ దేవం ప్రసన్నం,
పం పం  పం  పద్మనాభం, హరిహర  మయనం, చంద్ర  సుర్యాగ్ని నేత్రం,
ఐమ్ ఐమ్ ఐమ్ ఐశ్వర్య  నాదం, శత  త  భయ  హారం, పూర్వదేవ  స్వరూపం,
రౌమ్ రౌమ్  రౌమ్  రౌద్ర  రూపం,  ప్రనమత సతతం  భైరవం  క్షేత్ర  పాలం!!!

హమ్ హమ్  హమ్  హంసయానం, హపితకల హకం, ముక్త యోగాట్ట  హాసం,
ధం ధం  ధం  నేత్ర  రూపం, శిర మకుట జటా భన్ధ భంధాగ్ర హస్తం!
టమ్ టమ్ టమ్ టంకార నాదం, త్రిద  సలట లటం, కామ  గర్వాప హారం,
భ్రుం  భ్రుం భ్రుం భూతనాధం, ప్రనమత సతతం  భైరవం  క్షేత్ర  పాలం!!!

శివ స్తుతి

శ్లో || వందేశంభుం ఉమాపతిం సుర
గురుం,
వందే జగత్కారణం,
వందే పన్నగభూషణం మృగధరం,
వందే పశూనాం పతిం,
వందే సూర్య శశాంక వహ్ని నయనం,
వందే ముకుంద ప్రియం,
వందే భక్త జనాశ్రయం చ,
వరదం వందే శివం శంకరం.

ముక్కోటి ఏకాదశి నాడు చదువ వలసిన మంత్రం

ఎకాదశ్యాం నిరాహారో భూత్వాహా మపరేహని \

              భోక్ష్యామి  పుండరీకాక్ష  \

                   శరణం మే భవాచ్యుతా ||

అనే మంత్రాన్ని చెప్పి దేవునికి
పుష్పాంజలి సమర్పిన్చాలి

శ్రీ సాయి సచ్చరిత --- 7 వ అధ్యాయం

శ్రీ సాయి సచ్చరిత --- 7 వ అధ్యాయం,
         20 వ ఓ వీ తరువాత :---

🌷21. రైతులు ధాన్యం కొరత ఏర్పడితే అవసరానికి వాడుకోవటానికి, ఆ సంవత్సరంలో పండిన ధాన్యాన్ని, గోధుమలను ముందుగానే పోగుచేసి సంచుల్లో కట్టి ఉంచుతారు.
🌸22. అట్లే మసీదులో బస్తాలతో నింపిపెట్టిన గోధుమలను విసురుకోవటానికి అక్కడ తిరగలి ఉండేది. చెరగటానికి చేటలు కూడా ఉండేవి. సంసారానికి అవసరమైన వాటికి ఏ కొరతా లేదు.
💐23. సభామండపంలో శోభాయమానంగా అందమైన తులసీ బృందావనం, అక్కడే లక్షణమైన ఒక చెక్క రథం ఉండేవి.
🍀24. ఏదో పుణ్యసంచితం వల్ల ఈ మంచి వస్తువులకు ఇక్కడ పరమేశ్వరునితో కలయిక ఏర్పడింది. ఇటువంటి సంగ్రహాన్ని హృదయ పేడికలో సేకరించి పెడితే, ఆమరణాంతం ఏ లోటూ కనిపించదు.
🌼25. ఏదో పూర్వార్జిత సౌభాగ్యం వలన బాబా పాదాల వద్ద ఆశ్రయం లభించి మనకు శాంతి, ప్రాపంచిక వ్యవహారాల్లో నిశ్చింత కలిగాయి.
🍁26. తరువాత ఎంత సుఖాన్ని సంపాదించినా ఈ సుఖం మరల రాదు. శ్రీ సాయి సమర్థుని సమాగమంలో లభించిన ఆనందాన్ని అనుభవించి నేను ధన్యుణ్ణయ్యాను.
🌺27. పరిపూర్ణ నిశ్చలత్వానికి, అత్మానందానికి నిలయం సాయి. వారి విశిష్టతను నేను ఎలా వర్ణించను ? వారి చరణాలను ఆశ్రయించిన వారు అక్కడే స్థిరపడిపోయారు.
🌻28. మృగచర్మాన్ని, దండాన్ని పట్టుకొని తిరగే తాపసులు, హరిద్వారాది తీర్థక్షేత్రాలలోని వారు, సన్యాసులు, త్యాగులు, బైరాగులు మొదలయున అనేక రకాల జనులు బాబా వద్దకు వచ్చేవారు.
🌸29. బాబా మాట్లాడుతూ, తిరుగుతూ నవ్వుతూ ఉండేవారు. వారి జిహ్వపై నిరంతరం 'అల్లా మాలిక్' అన్న నామం ఉండేది. వారికి వాదాలు, వితండ వాదాలు అయిష్టం. వారివద్ద ఎల్లప్పుడూ సటకా ఉండేది.
🌷30. వారు గొప్ప తపస్వి. మనోవికారాలను అణచి వేసి ఇంద్రియాలను నిగ్రహించినవారు. వారి వాక్కు నుండి పూర్ణ వేదాంతం స్రవిస్తుంది. చివరికి వారి అంతు ఎవరికీ చిక్కలేదు.
ఓం సాయిరామ్

బృహస్పతి కవచమ్ (గురు కవచమ్)

అస్య శ్రీబృహస్పతి కవచమహా మంత్రస్య, ఈశ్వర ఋషిః,
అనుష్టుప్ ఛందః, బృహస్పతిర్దేవతా,
గం బీజం, శ్రీం శక్తిః, క్లీం కీలకమ్,
బృహస్పతి ప్రసాద సిద్ధ్యర్థే జపే వినియోగః ||

ధ్యానమ్
అభీష్టఫలదం వందే సర్వఙ్ఞం సురపూజితమ్ |
అక్షమాలాధరం శాంతం ప్రణమామి బృహస్పతిమ్ ||

అథ బృహస్పతి కవచమ్
బృహస్పతిః శిరః పాతు లలాటం పాతు మే గురుః |
కర్ణౌ సురగురుః పాతు నేత్రే మేభీష్టదాయకః || 1 ||

జిహ్వాం పాతు సురాచార్యః నాసం మే వేదపారగః |
ముఖం మే పాతు సర్వఙ్ఞః కంఠం మే దేవతాగురుః || 2 ||

భుజా వంగీరసః పాతు కరౌ పాతు శుభప్రదః |
స్తనౌ మే పాతు వాగీశః కుక్షిం మే శుభలక్షణః || 3 ||

నాభిం దేవగురుః పాతు మధ్యం పాతు సుఖప్రదః |
కటిం పాతు జగద్వంద్యః ఊరూ మే పాతు వాక్పతిః || 4 ||

జానుజంఘే సురాచార్యః పాదౌ విశ్వాత్మకః సదా |
అన్యాని యాని చాంగాని రక్షేన్మే సర్వతో గురుః || 5 ||

ఫలశృతిః
ఇత్యేతత్కవచం దివ్యం త్రిసంధ్యం యః పఠేన్నరః |
సర్వాన్ కామానవాప్నోతి సర్వత్ర విజయీ భవేత్ ||

|| ఇతి శ్రీ బృహస్పతి కవచమ్ ||

పూజా విధానంలోని క్రియలలో అంతరార్థము.

1. గంటలు :

దేవాలయాల్లో పూజ సమయంలో గంటలు వాయిస్తారు. దీనివల్ల రెండు విధాల ప్రయోజనం ఉంది. ఒకటి-బయటి ప్రపంచంలో శబ్దాలు లోపలికి ప్రవేశించకుండా చేయడం, రెండవది-మనస్సును దేవుని మీదికి ఏకాగ్రంగా మళ్లించడంలో తోడ్పడుతుంది.

2.దీప హారతి:

దీపాన్ని వెలిగించి దేవుని విగ్రహం ముందు తిప్పడం. దీనిలోని అంతరార్థం ఏమిటంటే దైవాన్ని జ్యోతి స్వరూపంగా భావించడం. దైవమే కాంతి. ఆ సమయంలో భక్తుల భావన ఈ విధంగా ఉంటుంది. ” స్వామీ! నీవే ఈ విశ్వంలో స్వయం ప్రభవమైన జ్యోతివి. సూర్యుడు, చంద్రుడు అన్నీ వీటిలోని తేజస్సు. కాంతివి నీవే. నీ దివ్య కాంతిచే మాలోని చీకటిని తొలగించి, మా బుద్ధిని ప్రభావితం చేయి” అని.

3. ధూపం

భగవంతుని ముందు పరిమళాలు వెదజల్లే అగరువత్తులను వెలిగిస్తాము. వాటి సువాసనలు అన్ని దిక్కులా వ్యాపిస్తాయి. వీటి ధూపం క్రిమిసంహారిణిగా కూడా పనిచేస్తుంది. భగవంతుడు సర్వవ్యాపి. విశ్వమంతా నిండియున్నాడు అన్న భావన అందరిలో కలుగుతుంది. ఈ విషయం అక్కడ ఉన్న వారందరికీ మాటి మాటికీ జ్ఞప్తి చేసినట్లవుతుంది.

4. కర్పూర హారతి

వ్యక్తిగతమైన అహంకారము కర్పూరమువలె కరిగిపోవాలని ఈ హారతిలోని అంతరార్థం. ఈ విధంగా జీవాత్మ పరమాత్మతో ఐక్యం కావాలని భక్తులు కోరుకుంటారు.

5. గంధపు సేవ

ఈ సేవలో చాలా అర్థం ఉంది. భగవంతుని విగ్రహానికి పూయడానికి గంధాన్ని మెత్తగా నూరుతారు. అంత శ్రమకు లోనయినప్పటికీ గంధం ఓర్పుతో సహించి, మంచి పరిమళాన్ని వెదజల్లి ఆహ్లదం కలిగిస్తుంది. ఆ విధంగానే ఎన్ని కష్టాలకు లోనయినప్పటికీ భక్తుడు చలించక కష్టాలను చిరునవ్వుతో స్వీకరించాలి. ఎటువంటి పరిస్థితుల్లోనూ శత్రువుకైనా అపకారం తలపెట్టకూడదు. ఇదే ఈ గంధసేవలోని అంతరార్థం.

6. పూజ

దేవునికి పత్రం, పుష్పం, ఫలం, తోయం అనే వాటిని భక్తులు పూజలో సమర్పిస్తారు. కాని భగవంతునికి వీటితో పనిలేదు. నిజానికి ఏ విధమైన వస్తువులు భక్తులు సమర్పించాలని భగవంతుడు కోరడు. కాని ఆ అర్పణలో ఎంతో పరమార్థం ఉంది.

7 పత్రం(శరీరము)

ఇది త్రిగుణాలతో కూడుకున్నది. పూజలో దీనిని భగవంతునికి అర్పిస్తాడు.

8 పుష్పం (హృదయము)

ఇక్కడ పుష్పం అంటే చెట్ల మీద పూచే పూవు అని అర్థం కాదు. సుగంధ పరిమళాలను వెదజల్లే హృదయ కుసుమం అని అర్థం. ఇటువంటి హృదయ కుసుమాన్ని దైవపరంగా అర్పించాలి.

9 ఫలం (మనస్సు)

మనస్సు ఫలాలను అంటే మనం చేసే కర్మల ఫలితాలను మనం ఆశించక భగవంతునికి అర్పితం చేయాలి.దాన్నే త్యాగం అంటారు.

10. తోయం(నీరు)

భగవంతుని అర్పించవలసిన నీరు అంటే మనలోని హృదయపూర్వకమైన ప్రేమ, ఆనందం మొదలైన దివ్య భావాల వల్ల వెలువడే ఆనంద భాష్పాలు దైవానికే అర్పితం కావాలి.

11 కొబ్బరికాయలు

హృదయం అనే కొబ్బరికాయ కోరికలు అనే పీచుతో కప్పబడి ఉంటుంది. దానిలో ఉండే నీరు సంస్కారము. కోరికలు అనే పీచును హృదయం అనే కొబ్బరికాయ నుంచి వేరుజేసి, తీయనైన కొబ్బరిని భగవంతునికి అర్పితం చేయాలి. అదే నిజమైన నివేదన. లోపల సంస్కారము అనేవి వున్నంతకాలం, హృదయం శరీరాన్ని కదలకుండా అంటిపెట్టుకొని ఉంటుంది. హృదయము అనే కొబ్బరికాయను పీచు అనే కోరిక వాసన వదలదు. మనంచేసే పనులను విత్తనాలతో పోలుస్తారు.మంచి విత్తనం వేస్తే మంచి మొక్క ఎట్లా మొలుస్తుందో మంచి పనులు చేస్తే మంచి ఫలితాలు లభిస్తాయి.

12. నమస్కారము

చేతులు జోడించగానే పదివేళ్లు కలసివుంటాయి. ఈ పదివేళ్లు పది ఇంద్రియములకు గుర్తు. ఇందులో కర్మేంద్రియ,జ్ఞానేంద్రియములను హృదయములోని పరమాత్మకు కైంకర్యము చేయుచున్నాను అని చేతులు జోడించుటయే నమస్కారములోని అంతరార్థము.

13. ప్రదక్షిణము

ముల్లోకములన్నియు భగవంతుని స్వరూపముతో నిండివున్నాయి. ఆ భగవంతుని సగుణాకరామైన విగ్రహమునకు గాని, లింగమునకు గాని, ప్రదక్షిణము చేసినట్లయిన ముల్లోకములు చుట్టి సర్వదేవతలకు నమస్కారములు చేసిన ఫలితము వుంటుంది.. అందుకే ప్రదక్షిణము పూజాంగములలో ఒకటిగా చేర్చారు.

కనక వర్షం కురిపించే కనకధారా స్తోత్రం

ఇది జగద్గురువులు ఆదిశంకరాచార్యులు 

చేసిన లక్ష్మీ స్తోత్రం.

దీనిని నిత్యం చదివితే ఐశ్వర్యం 

లభిస్తుందని ఫలశృతి.

శ్రీ శంకరాచార్యులవారు తన బాల్యంలో, భిక్షకు వెళ్ళినప్పుడు ఒకరోజు ఒక బీదరాలైన స్త్రీ ఇంటికి వెళ్ళగా అక్కడ స్వామికి భిక్ష ఇవ్వడానికి ఆమె గ్గర ఏమీ లేకపోవడం వల్ల తన దగ్గర ఉన్న ఒక్క ఉసిరికాయని తెచ్చి, శంకరాచార్యుల వారికి భిక్షగా వేసింది. ఆమె భక్తికి, శ్రద్దలు చూసిన శంకరాచార్యులు, ఆమె దారిద్యం తొలగడానికి లక్ష్మీ దేవిని స్తుతించారు.

ఆ స్తోత్రానికి లక్ష్మీదేవి ప్రసన్నురాలై ఆ బీదరాలి ఇంటిలో కనక దారని కురిపించింది.

ఆ స్తోత్రమే ఈ కనకధారా స్తోత్రం ఈ స్తోత్రాన్ని భక్తితో పఠించేవారికి, లక్ష్మీదేవి అనుగ్రహిస్తుంది .

శ్రీ కనకధారా స్తోత్రమ్

1.వన్దే వన్దారుమన్దార—మిన్దిరాన్దకందలమ్
అమన్దానందసన్దోహ—బన్ధురం సింధురాననమ్.
2.అఙ్గం హరేః పులకభూషణ మాశ్రయన్తీ—భృంగాఙ్గనేవ ముకుళాభరణం తమాలమ్
అంగీకృతాఖిలభూతి రపాఙ్గలీలా—మాంగల్యాదా స్తుమమ మఙ్గళదేవతాయాః.
3.ముగ్దా ముహు ర్విదధతీ వదనే మురారేః—ప్రేమత్రపాప్రణిహితాని గతాగతాని
మాలా దృశోర్మధుకరీవ మహోత్పలే యా—సా మే శ్రియం దిశతు సాగరసమ్భవాయాః.
4.విశ్వామరేంద్రపదవిభ్రమదానదక్ష—మానన్దహేతు రధికం మురవిద్విషో పి
ఈష న్ని షీదతు మయిక్షణ మీక్షణార్థం—మిన్దివరోదరసహోదర మిన్ధిరాయాః.
5.ఆమీలితాక్షమధిగమ్య ముదా ముకున్ద—మానన్దకన్ద మనిమేష మనఙ్గతన్త్రమ్
ఆకేకరస్థితకనీనికపద్మనేత్రం—భూత్యై భవే న్మమ భుజఙ్గశయాఙ్గనాయాః.
6.కాలామ్బుదాళిలలితోరసి కైటభారే—ర్ధారాధరే స్ఫురతి యా తటిదజ్గ నేవ
మాతు స్సమస్తజగతాం మహనీయమూర్తి—ర్భద్రాణి మే దిశతు భార్గవనందనాయాః.
7.బాహ్యాన్తరే మురజితః శ్రితకౌస్తుభే యా—హారావళీవ హరినీలమయీ విభాతి
కామప్రదా భగవతో పి కటాక్షమాలా—కల్యాణ మావహతు మే కమలాలయాయాః.
8.ప్రాప్తం పదం ప్రథమతః ఖలు యత్ప్రభావత్—మాఙ్గల్యభాజి మధుసలాథిని మన్మథేన
మ య్యాపతే త్తదిహ మన్థర మీక్షణార్థం—మన్దాలసం చ మకరాలయకన్యకాయా.
9.దద్యాద్ధయానుపవనో ద్రవిణాంబుధారా—మస్మిన్నకిఞ్చనవిహఙ్గశిశౌ విషణ్ణే
దుష్కర్మఘర్మ మపనియ చిరాయ దూరం—నారాయణ ప్రణయినీనయనామ్బువహః.
10.ఇష్టా విశిష్టమతయో పియయాదయార్ధ్ర—దృష్టా స్త్రివిష్టపపదం సులభం లభన్తే
దృష్టిః ప్రహృష్టకమలోదరదీప్తి రిష్టాం—పుష్టిం కృషిష్ట మమ పుష్కరవిష్టరాయాః.
11.గీర్దేవతేతి గరుడధ్వజసుందరరీతి—శాకంభరీతి శశిశేఖరవల్లభేతి
సృష్టిస్థితి ప్రళయకేళిషు సంస్థితా యా—తస్యై నమ స్త్రిభువనైకగురో స్తరుణ్యై.
12.శ్రుత్యై నమోస్తు రమణీయగుణార్ణవాయై—రత్యై నమోస్తు రమణీయగుణార్ణవాయై
శక్యై నమోస్తు శతపత్రనికేతనాయై—పుష్ట్యై నమోస్తు పురుషోత్తమ వల్లభాయై.
13.నమోస్తు నాళీకనిభాననాయై—నమోస్తు దుగ్ధోదధిజన్మభూమ్యై
నమోస్తు సోమామృతసోదరాయై—నమోస్తు నారాయణ వల్లభాయై.
14.నమోస్తు హే మామ్బుజపీఠికాయై—నమోస్తు భూమణ్డలనాయికాయై
నమోస్తు దేవాది దయాపరాయై—నమోస్తు శార్ ఙ్గాయుధ వల్లభాయై.
15.నమోస్తు దేవ్యై భృగునందనాయై—నమోస్తు విష్ణో రురసిస్థితాయై
నమోస్తు లక్ష్మ్యై కమలాలయాయై—నమోస్తు దామోదర వల్లభాయై.
16.నమోస్తు కాన్త్యై కమలేక్షణాయై—నమోస్తుభూత్యై భువన ప్రసూత్యై
నమోస్తు దేవాదిభి రర్చితాయై—నమోస్తు నందాత్మజ వల్లభాయై.
17.సంపత్కరాణి సకలేంద్రియ నందనాని—సామ్రాజ్య దాననిరతాని సరోరుహాక్షి
త్వద్వందనాని దురితాహరణోద్యతాని—మా మేవ మాత రనిశం కలయంతుమాన్యే.
18.యత్కటాక్ష సముపాసన విధిః—సేవకన్య సకలార్థ సంపదః
సన్తనోతి వచనాంగమానసై—స్త్వాం మురారి హృదయేశ్వరీం భజే.
19.సరసిజనయనే! సరోజహస్తే!—ధవళతమాంశుక గంధమాల్యశోభే!
భగవతి! హరివల్లభే! మనోజ్ఞే!—త్రిభువనభూతికరి! ప్రసీదమహ్యమ్.
20.దిగ్ఘస్తిభిః కనకకుంభముఖావసృష్ట—స్రగ్వాహినీ విమలచారు జలప్లుతాంగీం
ప్రాతర్నమామి జగతాం జననీ మశేష—లోకాధినాథ గృహిణీ మమృతాబ్థిపుత్రీమ్.
21.కమలే కమలాక్షవల్లభే త్వం—కరుణాపూర తరంగితై రపాంగైః
అవలోకయ మామకించనానాం—ప్రథమం పాత్ర మకృత్రిమం దయాయాః.
22.బిల్వాటవీమధ్య లసత్సరోజే—సహస్ర పత్రే సుఖ సన్నివిష్టాం
అష్టాపదామ్భోరుహ పాణి పద్మాం—సువర్ణ వర్ణాం ప్రణమామి లక్ష్మీ0మ్.
23.కమలాసన పాణినాలలాటే—లిఖితా మక్షరపంక్తి మస్య జంతోః
పరిమార్జయమాత రంఘ్రిణా తే—ధనికద్వార నివాస దుఃఖదోగ్ద్రీమ్.
24.అంభోరుహం జన్మగృహం భవత్యాః—వక్షస్థలం భర్తృగృహం మురారేః
కారుణ్యతః కల్పయ పద్మవాసే—లీలాగృహం మే హృదయారవిందమ్.
25.స్తువన్తి యే స్తుతిభి రమూభిరన్వహం—త్రయీమయీం త్రిభువనమాతరం రమాం
గుణాధికాం గురుతర భాగ్యభాజినో—భవంతి తే భువి బుధభావితాశయాః.
సువర్ణధారా స్తోత్రం య—చ్ఛంకరాచార్య నిర్మితమ్
త్రిసంధ్యం యః పఠేన్నిత్యం—స కుబేరసమో భవేత్.
ఇతి శ్రీ మచ్చంకర భగవత్కృతమ్ కనకధారా స్తోత్రం

శుక్రకవచమ్

ధ్యానమ్

మృణాలకుందేందుపయోజసుప్రభం
పీతాంబరం ప్రసృతమక్షమాలినమ్ |
సమస్తశాస్త్రార్థవిధిం మహాంతం
ధ్యాయేత్కవిం వాఞ్ఛితమర్థసిద్ధయే || 1 ||

అథ శుక్రకవచమ్

శిరో మే భార్గవః పాతు భాలం పాతు గ్రహాధిపః |
నేత్రే దైత్యగురుః పాతు శ్రోత్రే మే చందనద్యుతిః || 2 ||

పాతు మే నాసికాం కావ్యో వదనం దైత్యవందితః |
వచనం చోశనాః పాతు కంఠం శ్రీకంఠభక్తిమాన్ || 3 ||

భుజౌ తేజోనిధిః పాతు కుక్షిం పాతు మనోవ్రజః |
నాభిం భృగుసుతః పాతు మధ్యం పాతు మహీప్రియః || 4 ||

కటిం మే పాతు విశ్వాత్మా ఉరూ మే సురపూజితః |
జానుం జాడ్యహరః పాతు జంఘే ఙ్ఞానవతాం వరః || 5 ||

గుల్ఫౌ గుణనిధిః పాతు పాతు పాదౌ వరాంబరః |
సర్వాణ్యంగాని మే పాతు స్వర్ణమాలాపరిష్కృతః || 6 ||

ఫలశ్రుతిః

య ఇదం కవచం దివ్యం పఠతి శ్రద్ధయాన్వితః |
న తస్య జాయతే పీడా భార్గవస్య ప్రసాదతః || 7 ||

|| ఇతి శ్రీబ్రహ్మాండపురాణే శుక్రకవచం సంపూర్ణమ్ ||

స్కందోత్పత్తి గర్భవతులు విన్నా, చదివినా కీర్తి ప్రతిష్ఠలు కలిగిన పుత్రులు కలుగుతారు

స్కందోత్పత్తి

1. తప్యమానే తపో దేవే దేవాస్సర్షిగణాః పురా! సేనాపతిమ్ అభీప్సంతః పితామహముపాగమన్!! 2. తతో బ్రువన్ సురాస్సర్వే భగవంతం పితామహమ్! ప్రణిపత్య సురాస్సర్వే సేంద్రాస్సాగ్ని పురోగమాః!! 3. యో నస్సేనాపతిర్దేవ దత్తో భాగవతా పురా! తపః పరమమాస్థాయ తప్యతే స్మ సహోమయా!! 4. యదత్రానంతరం కార్యం లోకానాం హితకామ్యయా! సంవిధత్స్వ విధానజ్ఞ త్వం హాయ్ నః పరమా గతిః!! 5. దేవతానాం వచః శ్రుత్వా సర్వలోక పితామహః! సాంత్వయాన్ మధురైర్వాక్యైః త్రిదశానిదమబ్రవీత్!! 6. శైలపుత్ర్యా యదుక్తం తత్ న ప్రజా స్సంతు పత్నిషు! తస్యా వచనమక్లిష్టం సత్యమేతన్న సంశయః!! 7. ఇయమాకాశగా గంగా యస్యాం పుత్త్రం హుతాశనః! జనయిష్యతి దేవానాం సేనాపతిమరిందమమ్!! 8. జ్యేష్టా శైలేంద్ర దుహితా మానయిష్యతి తత్సుతమ్! ఉమాయాస్తద్బహుమతం భవిష్యతి న సంశయః!! 9. తచ్చ్రుత్వా వచనం తస్య కృతార్థా రఘునందన! ప్రణిపత్య సురా స్సర్వే పితామహమపూజయన్!! ౧౦. తే గత్వా పర్వతం రామ కైలాసం ధాతుమండితమ్! అగ్నిం నియోజయామాసుః పుత్రార్థం సర్వదేవతాః!! ౧౧. దేవకార్యమిదం దేవా సంవిధత్స్వ హుతాశన! శైలపుత్ర్యాం మహాతేజో గంగాయాం తేజ ఉత్సృజ!! 12. దేవతానాం ప్రతిజ్ఞాయ గంగామభ్యేత్య పావకః! గర్భం ధారయ వై దేవి దేవతానాం ఇదం ప్రియమ్!! ౧౩. తస్యతద్వచనం శృత్వా దివ్యం రూపమధారయత్! దృష్ట్వా తన్మహిమానం శ సమంతాదవకీర్యత!! ౧౪. సమంతతస్తదా దేవీం అభ్యషించత పావకః! సర్వస్రోతా౦సి పూర్ణాని గంగాయా రఘునందన!! ౧౫. తమువాచ తతో గంగా సర్వ దేవా పురోహితం! అశక్తా ధారణే దేవా తవ తేజస్సముద్ధతం! దాహ్యమానాగ్నినా తేన సంప్రవ్యథిత చేతనా!! ౧౬. అథాబ్రవీదిదం గంగం సర్వదేవ హుతాశనః! ఇహ హైమవతే పాదే గర్భోయం సన్నివేశ్యతామ్!! ౧౭. శ్రుత్వా త్వగ్నివచో గంగా తమ్ గర్భమతి భాస్వరం! ఉత్ససర్జ మహాతేజః స్రోతోభ్యో హాయ్ తదానఘ!! ౧౮. యదస్యా నిర్గతం తస్మాత్ తప్తజాంబూనదప్రభం!! ౧౯. కాంచనం ధరణీం ప్రాప్తం హిరణ్యమమలం శుభం! తామ్రం కార్ష్ణాయసం చైవ తైక్ష్ణ్యాదేవాభ్యజాయత!! ౨౦. మలం తస్యా భవత్ తత్ర త్రపుసీసకమేవ చ! తదేతద్ధరణీం ప్రాప్య నానాధాతురవర్ధత!! ౨౧. నిక్షిప్తమాత్రే గర్భే టు తేజోభిరభిరంజితం! సర్వం పర్వత సన్నద్ధం సౌవర్ణమభవద్వనమ్!! ౨౨. జాత రూపమితి ఖ్యాతం తదాప్రభ్రుతి రాఘవ! సువర్ణం పురుష వ్యాఘ్ర హుతాశన సమప్రభం! తృణవృక్షలతాగుల్మం సర్వం భవతి కాంచనం!! ౨౩. త౦ కుమారం తతో జాతం సేంద్రా స్సహమరుద్గణాః! క్షీరసంభావనార్థాయ కృత్తికా స్సమయోజయన్!! ౨౪. తాః క్షీరం జాతమాత్రస్య కృత్వా సమయముత్తమం! దదుః పుత్త్రోయ మస్మాకం సర్వాసామితినిశ్చితాః!! ౨౫. తతస్తు దేవతా స్సర్వాః కార్తికేయ ఇతి బ్రువన్! పుత్త్రస్త్రైలోక్యవిఖ్యాతో భవిష్యతి న సంశయః!! ౨౬. తేషాం తద్వచనం శ్రుత్వా స్కన్నం గర్భపరిస్రవే! స్నాపయన్ పరయా లక్ష్మ్యా దీప్యమానం యథానలమ్!! ౨౭. స్కంద ఇత్యబ్రువన్ దేవాః స్కన్నం గర్భపరిస్రవాత్! కార్తికేయ౦ మహాభాగం కాకుత్స్థ జ్వలనోపమమ్!! ౨౮. ప్రాదుర్భూతం తతః క్షీరం కృత్తికా నామనుత్తమమ్! షన్ణా౦ షడాననో భూత్వా జగ్రాహ స్తనజం పయః!! ౨౯. గృహీత్వా క్షీరమేకాహ్నా సుకుమారవపుస్తాదా! అజయత్ స్వేన వీర్యేణ దైత్యసైన్యగణాన్ విభుః!! ౩౦. సురసేనాగణపతిం తతస్తమతులద్యుతిం! అభ్యషించన్ సురగణాః సమేత్యాగ్ని పురోగమాః!! 31. ఏష తే రామ గంగాయా విస్తరోభిహితో మయా! కుమారసంభవశ్చైవ ధన్యః పుణ్యస్తథైవ చ!! ౩౨. భక్తశ్చ యః కార్తికేయే కాకుత్స్థ భువి మానవః! ఆయుష్మాన్ పుత్త్ర పౌత్త్రైశ్చ స్కందసాలోక్యతాం వ్రజేత్!! ఇత్యార్షే శ్రీమద్రామాయణే వాల్మీకీయే ఆదికావ్యే బాలకాండే సప్త త్రి౦శస్సర్గః!!

*** గర్భవతులు విన్నా, చదివినా  కీర్తి ప్రతిష్ఠలు కలిగిన పుత్రులు కలుగుతారు.  ***

విధి రాతని ఎవ్వరు తప్పించలేరు కదా అది జగం ఎరిగిన సత్యం? మరి అలాంటప్పుడు పూజలు ఎందుకు?

బ్రహ్మ రాసేటప్పుడే ఒక విషయం చెప్పాడు అదేమిటి అంటే బ్రహ్మ రాసిన బ్రహ్మ తప్పించలేదు కాని ఆ మనిషి తన పాప కర్మలవల్ల,దేవుడి జాపం వల్ల,అఖండమైన పుణ్యకార్యాల వల్ల తన రాతని మార్చుకునే శక్తీ బ్రహ్మ మనకు ఇస్తాడు

ఇదేలగా సాధ్యం

పూర్వం విదుముకుడు అనే రాజు ఉండేవాడు అతను చాల మంచి రాజు అయితే అయనకి 50 ఏళ్ళకి మృత్యు గండం ఉందని జ్యోతిష్కులు మహా పండితులు చెప్తారు,అయితే అయన గురువు ఉపదేశం వల్ల మృత్యుంజయ మంత్రం తెలుసుకుని జపించగా పైగా అతను ప్రజలకు చేసిన పుణ్యకార్యాల వల్ల అపమృత్యు దోషం పోయి ఆయుషు మంతుడు అవుతాడు.

ఎలాగా మనం బ్రహ్మ రాతని మనం మార్చగలం?

గుడిలో అర్చనలు,ప్రదక్షిణాలు,వ్రతాలూ నిత్యం ఇష్టదైవాన్ని జపించడం పురాణాలూ వినడం
బ్రహ్మ రాసిన రాత ఆపదలు తొలగించాలంటే లోకానికి శక్తిని ఇచ్చేది ఆదిపరాశక్తి జగన్మాతా అయితే ఆపదలు వస్తే ఆవిడా పాదాలను స్మరిస్తే ఆవిడా మన కష్టాలను తీర్చి  ఆపదలు దరికి రానీయకుండా చేస్తుంది

శ్రీ రుద్ర లఘున్యాసము

ఎవరు అయితే మహన్యాస పూర్వక మహ రుద్రాబిషేకం ను మంత్రోచ్చారణ రాని వారు కాని మరియే ఇతర కారణము వలన గాని చేసుకోలేని వారు ఉంటారో వారు ఈ రుద్ర లఘున్యాసముతో అభిషేకము చేసుకోసుకుంటారో వారికి మహన్యాసం చేసిన పుణ్యము వస్తుంది అని పెద్దలు తెలియ చేసి యున్నారు.

శ్రీ రుద్ర లఘున్యాసము

ఓం అథాత్మానగ్‍మ్ శివాత్మానగ్‍మ్ శ్రీ రుద్రరూపం ధ్యాయేత్ ||
శుద్ధస్ఫటిక సంకాశం త్రినేత్రం పంచ వక్త్రకమ్ |  గంగాధరం దశభుజం సర్వాభరణ భూషితమ్ ||
నీలగ్రీవం శశాంకాంకం నాగ యఙ్ఞోప వీతినమ్ |  వ్యాఘ్ర చర్మోత్తరీయం చ వరేణ్యమభయ ప్రదమ్ ||
కమండల్-వక్ష సూత్రాణాం ధారిణం శూలపాణినమ్ | జ్వలంతం పింగళజటా శిఖా ముద్ద్యోత ధారిణమ్ ||
వృష స్కంధ సమారూఢమ్ ఉమా దేహార్థ ధారిణమ్ | అమృతేనాప్లుతం శాంతం దివ్యభోగ సమన్వితమ్ ||
దిగ్దేవతా సమాయుక్తం సురాసుర నమస్కృతమ్ | నిత్యం చ శాశ్వతం శుద్ధం ధ్రువ-మక్షర-మవ్యయమ్ | సర్వ వ్యాపిన-మీశానం రుద్రం వై విశ్వరూపిణమ్ | ఏవం ధ్యాత్వా ద్విజః సమ్యక్ తతో యజనమారభేత్ ||
అథాతో రుద్ర స్నానార్చనాభిషేక విధిం వ్యా”క్ష్యాస్యామః | ఆదిత ఏవ తీర్థే స్నాత్వా ఉదేత్య శుచిః ప్రయతో బ్రహ్మచారీ శుక్లవాసా దేవాభిముఖః స్థిత్వా ఆత్మని దేవతాః స్థాపయేత్ ||
ప్రజననే బ్రహ్మా తిష్ఠతు | పాదయోర్-విష్ణుస్తిష్ఠతు | హస్తయోర్-హరస్తిష్ఠతు | బాహ్వోరింద్రస్తిష్టతు | జఠరే‌உఅగ్నిస్తిష్ఠతు | హృద’యే శివస్తిష్ఠతు | కంఠే వసవస్తిష్ఠంతు | వక్త్రే సరస్వతీ తిష్ఠతు | నాసికయోర్-వాయుస్తిష్ఠతు | నయనయోశ్-చంద్రాదిత్యౌ తిష్టేతామ్ | కర్ణయోరశ్వినౌ తిష్టేతామ్ | లలాటే రుద్రాస్తిష్ఠంతు | మూర్థ్న్యాదిత్యాస్తిష్ఠంతు | శిరసి మహాదేవస్తిష్ఠతు | శిఖాయాం వామదేవాస్తిష్ఠతు | పృష్ఠే పినాకీ తిష్ఠతు | పురతః శూలీ తిష్ఠతు | పార్శ్యయోః శివాశంకరౌ తిష్ఠేతామ్ | సర్వతో వాయుస్తిష్ఠతు | తతో బహిః సర్వతో‌உగ్నిర్-జ్వాలామాలా-పరివృతస్తిష్ఠతు | సర్వేష్వంగేషు సర్వా దేవతా యథాస్థానం తిష్ఠంతు | మాగ్‍మ్ రక్షంతు |
అగ్నిర్మే’ వాచి శ్రితః | వాగ్ధృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | వాయుర్మే” ప్రాణే శ్రితః | ప్రాణో హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | సూర్యో’ మే చక్షుషి శ్రితః | చక్షుర్-హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | చంద్రమా’ మే మన’సి శ్రితః | మనో హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | దిశో’ మే శ్రోత్రే” శ్రితాః | శ్రోత్రగ్ం హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | ఆపోమే రేతసి శ్రితాః | రేతో హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | పృథివీ మే శరీ’రే శ్రితాః | శరీ’రగ్ం హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | ఓషధి వనస్పతయో’ మే లోమ’సు శ్రితాః | లోమా’ని హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | ఇంద్రో’ మే బలే” శ్రితః | బలగ్ం హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | పర్జన్యో’ మే మూర్ద్ని శ్రితః | మూర్ధా హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | ఈశా’నో మే మన్యౌ శ్రితః | మన్యుర్-హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | ఆత్మా మ’ ఆత్మని’ శ్రితః | ఆత్మా హృద’యే | హృద’యం మయి’ | అహమమృతే” | అమృతం బ్రహ్మ’ణి | పున’ర్మ ఆత్మా పునరాయు రాగా”త్ | పునః’ ప్రాణః పునరాకూ’తమాగా”త్ | వైశ్వానరో రశ్మిభి’ర్-వావృధానః | అంతస్తి’ష్ఠత్వమృత’స్య గోపాః ||
అస్య శ్రీ రుద్రాధ్యాయ ప్రశ్న మహామంత్రస్య, అఘోర ఋషిః, అనుష్టుప్ చందః, సంకర్షణ మూర్తి స్వరూపో యో‌உసావాదిత్యః పరమపురుషః స ఏష రుద్రో దేవతా | నమః శివాయేతి బీజమ్ | శివతరాయేతి శక్తిః | మహాదేవాయేతి కీలకమ్ | శ్రీ సాంబ సదాశివ ప్రసాద సిద్ధ్యర్థే జపే వినియోగః ||
ఓం అగ్నిహోత్రాత్మనే అంగుష్ఠాభ్యాం నమః | దర్శపూర్ణ మాసాత్మనే తర్జనీభ్యాం నమః | చాతుర్-మాస్యాత్మనే మధ్యమాభ్యాం నమః | నిరూఢ పశుబంధాత్మనే అనామికాభ్యాం నమః | జ్యోతిష్టోమాత్మనే కనిష్ఠికాభ్యాం నమః | సర్వక్రత్వాత్మనే కరతల కరపృష్ఠాభ్యాం నమః ||
అగ్నిహోత్రాత్మనే హృదయాయ నమః | దర్శపూర్ణ మాసాత్మనే శిరసే స్వాహా | చాతుర్-మాస్యాత్మనే శిఖాయై వషట్ | నిరూఢ పశుబంధాత్మనే కవచాయ హుమ్ | జ్యోతిష్టోమాత్మనే నేత్రత్రయాయ వౌషట్ | సర్వక్రత్వాత్మనే అస్త్రాయఫట్ | భూర్భువస్సువరోమితి దిగ్బంధః ||
ధ్యానం%  ఆపాతాళ-నభఃస్థలాంత-భువన-బ్రహ్మాండ-మావిస్ఫురత్-  జ్యోతిః స్ఫాటిక-లింగ-మౌళి-విలసత్-పూర్ణేందు-వాంతామృతైః | అస్తోకాప్లుత-మేక-మీశ-మనిశం రుద్రాను-వాకాంజపన్  ధ్యాయే-దీప్సిత-సిద్ధయే ధ్రువపదం విప్రో‌உభిషించే-చ్చివమ్ ||
బ్రహ్మాండ వ్యాప్తదేహా భసిత హిమరుచా భాసమానా భుజంగైః కంఠే కాలాః కపర్దాః కలిత-శశికలా-శ్చండ కోదండ హస్తాః | త్ర్యక్షా రుద్రాక్షమాలాః ప్రకటితవిభవాః శాంభవా మూర్తిభేదాః రుద్రాః శ్రీరుద్రసూక్త-ప్రకటితవిభవా నః ప్రయచ్చంతు సౌఖ్యమ్ ||
ఓం గణానా”మ్ త్వా గణప’తిగ్‍మ్ హవామహే కవిం క’వీనాము’పమశ్ర’వస్తమమ్ | జ్యేష్ఠరాజం బ్రహ్మ’ణాం బ్రహ్మణస్పద ఆ నః’ శృణ్వన్నూతిభి’స్సీద సాద’నమ్ || మహాగణపతయే నమః ||
శం చ’ మే మయ’శ్చ మే ప్రియం చ’ మే‌உనుకామశ్చ’ మే కామ’శ్చ మే సౌమనసశ్చ’ మే భద్రం చ’ మే శ్రేయ’శ్చ మే వస్య’శ్చ మే యశ’శ్చ మే భగ’శ్చ మే ద్రవి’ణం చ మే యంతా చ’ మే ధర్తా చ’ మే క్షేమ’శ్చ మే ధృతి’శ్చ మే విశ్వం’ చ మే మహ’శ్చ మే సంవిచ్చ’ మే ఙ్ఞాత్రం’ చ మే సూశ్చ’ మే ప్రసూశ్చ’ మే సీరం’ చ మే లయశ్చ’ మ ఋతం చ’ మే‌உమృతం’ చ మే‌உయక్ష్మం చ మే‌உనా’మయచ్చ మే జీవాతు’శ్చ మే దీర్ఘాయుత్వం చ’ మే‌உనమిత్రం చ మే‌உభ’యం చ మే సుగం చ’ మే శయ’నం చ మే సూషా చ’ మే సుదినం’ చ మే ||
ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః’ ||